وجیهه جامه بزرگی

زندگی کاش که بر وفق مرادت باشد
آنکه از یاد تو را برد به یادت باشد

بعد از این از ته دل کاش بخندی نه فقط
خنده بر کنج لبت از سر عادت باشد

غم نبینی گل من! اشک نبیند چشمت
از تو در یاد همه چهره ی شادت باشد

آنقدر بخت به روی تو بخندد که فقط
حس هر کس که تو را دید حسادت باشد

این همه غم که تو بر دوش کشیدی ای کاش
جاش بر شانه ی تو مرغ سعادت باشد

من بغض باران در دل تنگ كویرم
از ذهن تو دورم ولی امكان پذیرم

راه گریزی هرگز از عشقت ندارم
رودم كه افتادی چو دریا در مسیرم

پشت سكوتم حرفها دارم برایت
رو به سقوطم پیش تو گر سر به زیرم

نشکسته من را رفتنت , از هم گسسته
شیشه نبودم , نازک اما چون حریرم

بی تو هوای زندگی چون مرگ سرد است
قدرى در آغوشم بکش تا جان بگیرم