ارزنده ترین هدیه ی دنیا “پدر” است
گرمایِ وجودش همه جا مستتر است
خورشیدِ فلک به پیش او بی هنر است
دنبال چه هدیه ای بگردم، وقتی
ارزنده ترین هدیه ی دنیا “پدر” است
گرمایِ وجودش همه جا مستتر است
خورشیدِ فلک به پیش او بی هنر است
دنبال چه هدیه ای بگردم، وقتی
ارزنده ترین هدیه ی دنیا “پدر” است
ـ سیمین: اون میفهمه که تو پسرشی؟
ـ نادر: من که میفهمم اون پدرمه!
ای پدر، من تکیه کردم بر تو و دستان تو
مثل کوهی محکمی و تکیه ام بر باد نیست
“خانه ات آباد” یعنی: “سایه ی بابا بلند”
سایه ات بابا نباشد، خانه ام آباد نیست
می شود دنیای ما شیرین به لبخندت پدر
قندِ لبخند تو در شیرینی قناد نیست
خنده های خسته ات جای خودش، بی اخم تو
قلب ما جان خودت، وقتی نباشی شاد نیست
تو بزرگی چون خدا، هرچند قدّت خم شده
تو جوانمردی، ملاکش بیست یا هفتاد نیست
ساکتی، ثابت نمودی ای پدر این جمله را
عاشقی را شرط، تنها ناله و فریاد نیست
خون هاست در دلِ پدر از غصه های من
امروز اگر که خونِ جگر سهم من شده
دنیای ماست دار مکافات و شکوه نیست
سهم پدر منم که پسر سهم من شده!
هر چه چشمان او جوان بودند
پدرم دست هاى پيرى داشت
جنگ مى كرد با ندارى مان
پدر من دل دليرى داشت
مردها پشت چهره اى محكم
فكر هاى مشوشى دارند
پدر من اگر چه مى خنديد
در خودش روح گوشه گيرى داشت
دانلود آهنگ “بابایی” از امیرعباس گلاب با کیفیت 320
بغض نشسته تو گلوت، برف نشسته رو سرت
تن دادی به چین و چروک، واست بمیره پسرت
واست بمیرم که هنوز دلواپس حال منی
هنوز به جای جفتمون به این در اون در میزنی
هرچی که دارم از توئه، هر چی که ندارم از خودم
بابا منو ببخش اگه اون که می خواستی نشدم
هنوزم مثل قدیما بابایی، وقتی اخمات تو همه هوا پسه
همه ی دنیا اگه شاکی باشن، تو ازم راضی باشی برام بسه
دستاتو می بوسم با اشک، دستاتو می بوسم ولی
بوسه به پات نمیرسه، خیلی بزرگی به علی
یتیمی درد بدیه، دست بکش روی سرم
زنده بمون بجای من، اسم بذار رو پسرم
یتیمی درد بدیه می دونی طاقت ندارم
هنوز به سیلی کسی بجز تو عادت ندارم
آبی تر از آنی که تو را زرد بنامم
بگذار تو را پیر جوانمرد بنامم
زحمتکش دلخسته ی من، ای پدر من
باید که تو را كوه پراز درد بنامم