یکشنبه

یکشنبه رفتی، عصرهای جمعه دلگيرند !

درگیر کردی روزهای هفته را با هم
یکشنبه رفتی، عصرهای جمعه دلگيرند !

...

مثل یک عکس قدیمی که از آن یاد شود
گفتم از خاطره هامان که دلم شاد شود

می گذارم که زمان هم به عقب برگردد
تا همان روز که چشمم به تو افتاد شود

سال هشتاد و نمی دانمِ دلتنگی من
عصر رویایی یکشنبه ی خرداد شود

دختری آن همه وابسته به تنهایی خود
ناگهان سخت به دنیای تو معتاد شود

قلبم آشفته که نه، خانه ی ویران شده بود
گفتم عاشق بشوم خانه ام آباد شود

پر زد از دست ِ قفس رفت قناری و نشد
هرگز از فکر ِ قناری، قفس آزاد شود

...

هفته بدون تو شروع می شه
با شنبه ای که بدتر از مرگه

فرقی نداره تو کدوم فصلیم
دنیای من بی تو پر از برگه

یکشنبه رو باید مدارا کرد
با خاطراتی که پرم کردن

با آدمایی که تو این مدت
با حرف هاشون دلخورم کردن

با هر دوشنبه اشک می ریزم
کی گفته دیوونگی حد داره؟

نیستی بگی خیلی دوسم داری
نیستی بگی امشب نود داره!

بی تو که چیزی مثل سابق نیست
رفتی و بی تو دلخوشی رفته

رفتی و تیکه تیکه ی قلبم
جامونده بین روزای هفته

حافظ یا تجریش، سعدی یا ملت
امشب اگه بودی کجا بودیم؟

با نصف قیمت فیلم می دیدیم
ما هر سه شنبه سینما بودیم

جز لحظه ای که دست تکون دادی
از چهارشنبه چیزی یادم نیست

ابرای بارون زا رو برگردون
مردی که اشک نریزه آدم نیست!

من موندم و این کوچه های خیس
من موندم و همراهی چترت

هر پنج شنبه شعر می خونم
تو سالنای خالی از عطرت

من تک تک بغضای دنیا رو
به آخر هفته بدهکارم

با هر غروب جمعه می میرم
با هر غروب جمعه می بارم

از وقتی چشماتو رو من بستی
خورشید از دنیای من رفته

من موندم و دلواپسی هام و
دلتنگی های آخر هفته…

...

یکشنبه است، بوی غزل می دهد تنت
بوی گلاب، بوی عسل می دهد تنت

در انحنای عصر غریبانه ای چنین
انگار باز طعم بغل می دهد تنت

آهسته تر قدم بزن از روی شعرهام
روی زمین بکر، گسل می دهد تنت

حیّ علی ببوسمت عالیجناب شعر!
حیّ بخیر خیر عمل می دهد تنت

عاشق ترین دقایق یکشنبه منی
وقتی مجال بحث و جدل می دهد تنت

من هم به رقص آمده ام بس که آنقدر
مفعولُ فاعلاتُ فعل می دهد تنت

یکشنبه صبح شاعر این چند بیت مست
طعم غزل، عسل و بغل می دهد تنت…

...